Ο Γιαννακόπουλος έκανε το break

Ο Γιάννης Ζωιτός αναλύει πώς ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έπαιξε καταλυτικό ρόλο μέχρι το διπλό του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ. Η αρχική εμπιστοσύνη, η ενίσχυση και η αναγνώριση του Πεδουλάκη.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης και όλο το σταφ του Παναθηναϊκού πιστώνονται την προετοιμασία, αγωνιστική ή πνευματική, και την κατάρτιση του πλάνου δράσης και αντίδρασης σε κάθε κατάσταση.
Ο Νικ Καλάθης, ο Τζέιμς Φελντέιν, ο Φώτσης, ο Διαμαντίδης ακόμη και ο Χάντερ, γιατί όσο έπαιξε χρήσιμος ήταν, πιστώνονται την υλοποίησή του στο παρκέ για το 83-81. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ωστόσο πιστώνεται όλα αυτά που έφεραν το (αναπάντεχο για πολλούς) break στο ΣΕΦ.
Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε φαβορί από αουτσάιντερ εν μία νυκτί. Στο ΣΕΦ παρουσιάστηκε το τελικό αποτέλεσμα της διαχείρισης των αγωνιστικών κρίσεων στη διάρκεια της σεζόν και σε αυτό το κομμάτι έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ο ισχυρός παράγοντας του "τριφυλλιού". Στο φινάλε της διαδρομής ίσως οι "πράσινοι" δεν τερματίσουν πρώτοι, η σειρά είναι ακόμα αμφίρροπη και το δεύτερο ματς μοιάζει πλέον το κρισιμότερο απ' όλα. Ανεξαρτήτως κατάληξης πάντως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κατάφερε να βάλει ξανά στον Παναθηναϊκό σε ρότα διεκδίκησης του τίτλου.
Τη στιγμή που προγνωστικά και σφυγμομετρήσεις ήταν εις βάρος του Παναθηναϊκού, η εικόνα αντιστράφηκε πλήρως. Από το "ερυθρόλευκο" 3-0, άντε 3-1, φτάσαμε στην εξισορρόπηση της κατάστασης και το μοίρασμα των πιθανοτήτων. Μάλιστα η πίεση μεταφέρθηκε στο αντίπαλο στρατόπεδο, των Πειραιωτών, αφού αυτοί θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι της χρονιάς, εφόσον στο τέλος δεν κατακτηθεί ο τίτλος.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ

Στον... άλλο Δημήτρη Γιαννακόπουλο του ΣΕΦ, τον ήρεμο, τον πράο, τον μετρημένο, τον ατάραχο, τον "φρέσκο" με μια λέξη, αναφερθήκαμε ήδη. Εκείνη ήταν μια προσωπική νίκη απέναντι στο είδωλο που έβλεπε στον καθρέπτη του, μια νίκη απέναντι στο παρελθόν του. Εκείνο που τις περισσότερες φορές συνοδευόταν από ακραίες αντιδράσεις και παρορμήσεις. Ταυτόχρονα όμως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κατάφερε να λειτουργήσει ως παράγοντας με πυγμή. Να γίνει ασπίδα προστασίας γύρω και πάνω από την ομάδα του, να την προφυλάξει σκεπτόμενος με λογική και σύνεση.
Η πρόσληψη του Αργύρη Πεδουλάκη και η αναγνώριση της άκαιρης απομάκρυνσής του πριν από δύο χρόνια αποδείχθηκε απόφαση καταλυτική για τη μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού και τη μετάλλαξή του σε μια πιο σκληρή, πιο συμπαγή ομάδα με τακτική, κατανεμημένους ρόλους και συγκεκριμένη στόχευση στο παρκέ.

ΔΕΝ ΚΡΕΜΑΣΕ ΤΟΝ ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ

Θα μπορούσε να είχε απολύσει τον Σάσα Τζόρτζεβιτς μετά τη συντριβή στο ΣΕΦ, στο ματς της κανονικής περιόδου. Το σκέφτηκε, είναι δεδομένο αυτό, αφού τέτοια παράδοση στο "άντρο" του Ολυμπιακού δεν την περίμενε. Ακόμη και τότε όμως η απόφασή του βασίστηκε σε λογικά επιχειρήματα. Προτίμησε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον Σέρβο κόουτς. Μίλησε μαζί του, το θυμάστε, συζήτησαν τα προβλήματα εντός κι εκτός παρκέ, δέχθηκε έως ένα σημείο τις αποφάσεις του (απομόνωση Παππά), αλλά και τον έπεισε για την ανάγκη ενίσχυσης του ρόστερ. Ουσιαστικά τού έσωσε τη δουλειά χαρίζοντάς του παράταση ζωής.
Δεν έκανε λάθος τότε γιατί χρόνος υπήρχε για διόρθωση των ατελειών του καλοκαιριού. Απλώς ο Τζόρτζεβιτς δεν εκμεταλλεύτηκε τη νέα ευκαιρία που απλόχερα του προσφέρθηκε και απέτυχε, με αποκορύφωμα το σοκαριστικό 3-0 από την Μπασκόνια στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Το έφαγε το κεφάλι του.

Η ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗ

Αν και κάτω από πίεση, ο Γιαννακόπουλος λειτούργησε ξανά ώριμα. Δεν πήγε σε μεσοβέζικη λύση για να βγει όπως-όπως άλλη μια χρονιά και ό,τι είναι να 'ρθει θε να 'ρθει. Δεν προώθησε τον Αλβέρτη, για να δείξει ότι μπορεί και με αυτόν, δεν κράτησε κάποιον βοηθό ρίχνοντάς τον στα βαθιά χωρίς σωσίβιο. Πήγε άμεσα σε μια επιλογή που του προσέφερε ασφάλεια. Σε μια επιλογή "κανονικού" προπονητή, με τη φιλοσοφία και τις ιδιαιτερότητές του, που και πετυχημένος (βάσει αποτελεσμάτων) ήταν και ισχυρή προσωπικότητα για να εμφυσήσει διαφορετική τη νοοτροπία στα αποδυτήρια. Και έβαλε δίπλα "Φράγκι" και Τσαρτσαρή.

διαβαστε περισσοτερα στο contra.gr